رویال طعم | سرزمین گوشت پارسیان- رویال طعم
fateme به گزارش پایگاه اطلاع رسانی “رویال طعم” یکی از اهداف سفر کردن آشنایی با فرهنگ‌های جدید به خصوص فرهنگ غذایی منطقه‌ای است که به آن سفر می‌کنیم؛ مزه‌ها و طعم‌های جدید در کشوری که تازه با فرهنگ آن آشنا شده‌ایم می‌تواند تجربه‌ای هیجان‌انگیز را با خود به همراه داشته باشد.
برنامه غذایی مردم هند یکی از قدیمی‌ترین و در عین حال غنی‌ترین رژیم‌های غذایی در سراسر دنیا است. وجود ۲۸ ایالت، ۱۸ زبان رسمی، ۱۶۰۰ زبان غیر رسمی، گویش و لهجه‌های مختلف و همچنین آئین‌ها و مذاهب مختلف باعث شکل‌گیری چنین فرهنگ غذایی شده است. بدون شک چاشنی‌ها، طعم و عطر غذاها، تنوع بی‌شمار موادغذایی و منحصربه‌فرد بودن وعده‌های غذایی در عوامل شهرت و حتی محبوبیت این رژیم بی‌تاثیر نیست.
هندی‌ها علاقه فراوانی به استفاده از سبزیجات دارند؛ در این کشور به سختی می‌توان زندگی کرد؛ چراکه که مردم این کشور گاو را ذبح نمی‌کنند و اگر هم گوشت قرمز دیده شود قطعا گوشت بز است. با اینکه بهترین برنج هندی «باسماتی» نام دارد و بسیار مرغوب است اما در شمال هند نان جای برنج را در سفره هندوها گرفته است.
در نهایت می‌توان گفت فرهنگ غذای هندی تحت تاثیر مذاهب و آیین‌های مختلف در این کشور انواع مختلفی را شامل می‌شود که به معرفی برخی از غذاهای مردم این کشور اشاره می‌کنیم.
«کاتی رول» از غذاهای مخصوص منطقه جنوب هند بوده اما وجود این غذا در تمام آشپزخانه‌های هند بسیار رایج است. این غذا از یک نان بلند و نازک تهیه می‌شود که میان آن را با سیب‌زمینی، پیاز و فلفل پر می‌کنند و می‌پیچند، برای چاشنی این غذا از سس خاصی استفاده می‌کنند که چتنی نام دارد که با نارگیل و خود سس «سامبار» که حاوی سبزیجات مختلف است، درست شده است.
«خورش کاری» یکی از خورش‌های معروف هند است که علاوه بر این کشور در اکثر کشورها اروپایی، آمریکایی و آسیایی می‌توان آن را پیدا کرد. ادویه‌ای که طعم و عطر خاص خودش را به وجود می‌آورد «کاری» است که در جنوب ایران نیز در آشپزخانه کدبانوهای ایرانی پیدا می‌شود.
از آنجایی که خورش‌های هندی بسیار گوناگونند، هندی‌ها خودشان خورش‌هایشان را به این نام (کاری) نمی‌خوانند و این نام را انگلیسی‌های که به این کشور سفر می‌کردند برایش انتخاب کردند.
در حقیقت کاری نوعی ادویه است که از ترکیب چند گیاه معطر به دست می‌آید، می‌توان گفت که برای تهیه این ادویه به گرد کاری معمولا مقداری آرد برنج و آرد نخود اضافه می‌کنند که در لعاب‌دهی به غذا نیز بسیار تاثیرگذار است.
یکی از اصلی‌ترین موادی که در سفره تمامی هندی‌ها پیدا می‌شود، نان‌های پخته شده آن‌ها است. «باتورا» یکی از نان‌های معروف در هند است، البته بعد از نان چاپاتی که همراه با غذایی به نام چولا خورده می‌شود، این نان‌ها اکثرا در کنار تمامی غذاهای هندی سرو می‌شود و بسیار لذیذ است. نکته جالب توجه در مورد فرهنگ هندی‌ها پخت نان در منزل است، مردم کشور هند ابتدا در تنور نان می‌پختند اما در حال حاضر پخت نان با وسیله‌هایی مخصوص روی گاز و داخل فر ادامه پیدا کرده است.
«چات» یکی از غذاهای لذیذ هندی است که حجم تشکیل‌دهنده آن را برنج و نان تشکیل می‌دهد. برای تهیه این غذا لایه‌ای از خمیر در قسمت زیر برنج‌های سرخ شده به همراه سیب‌زمینی، گوشت، سس و یا سبزی‌ها روی آن قرار می‌گیرد و سپس به طور کامل پخته می‌شود. این غذا در هند تنوع بالایی در پخت دارد اما ترد، شور یا شیرین بودن در تمام دستورهای پخت در سراسر هند ویژگی مشترک ان است.
«سمبوسه» نیز غذایی آشنا و پرطرفدار است که بیشتر به صورت عصرانه مصرف می‌شود و در خیابان‌های هند به وفور این غذای محلی طبخ و سرو می‌شود. این غذا با سیب‌زمینی ادویه‌دار، پیاز، نخودفرنگی، عدس و گاهی اقات گوشت بره یا مرغ پر شده و سرخ می‌شود.
سمبوسه‌های هندی معمولا گیاهی هستند و اغلب همراه با سس نعناع یا چاتنی همراه هستند. سمبوسه یک غذای معمولی در خیابان است و بسیاری از گردشگران یا هندی‌ها آن‌ها را به عنوان میان وعده صبحگاهی میل می‌کنند.
«چیکن تیکه ماسالا» از دیگر غذاهای محبوب هندی‌ا است که با گوشت مرغ تهیه می‌شود. با اینکه بخش اعظمی از غذاهای هندی گیاهی و بدون گوشت است، اما غذاهای گوشتی هندی در دنیا از محبوبیت بالاتری برخوردارند. برای طبخ چیکن تیکه ماسالاست پوره گوجه فرنگی با ادویه های مختلف مثل فلفل چیلی، سیر و زنجبیل ترکیب می‌شود و تکه‌های مرغ داخل این سس قرار می‌گردند و سپس طبخ می‌شوند.
از آنجایی که هندی‌ها به مصرف غذاهای گیاهی مشهور هستند باید به «کاری نخود» اشاره کرد. این غذای گیاهی عمدتا با نخود تهیه می‌شود و در هند بسیار شهرت دارد. برای تهیه این غذا نخود، پیاز و گوجه را با سیر و سس زنجبیلی ترکیب می‌کنند و چیزی که این غذاها را خاص و متمایز می‌کند استفاده از ادویه‌های هندی، آن هم به میزان درست و صحیح است.
«دال عدس» از غذاهای مشترک هند و ایران است و دستور پخت آن سال‌ها پیش توسط بازرگانان جنوب ایران که با کشتی بین ایران و هند در حال تجارت بودند به اینجارسید. دال عدس نوعی عدسی شل یا سوپ عدس است که برای تهیه‌اش از عدس قرمز پوست‌کنده استفاده می‌شود. دال عدس را هندی‌ها خورشی جداگانه به شمار نمی‌آورند بلکه با هر لقمه پلو که می‌خواهند بر دهان بگذارند، مقداری دال عدس هم روی آن می‌ریزند تا غذا نرم‌تر شود. دال عدس پای ثابت غذاهای هندی است و هنگام ناهار در سفره بیشتر خانواده‌های هندی پیدا می‌شود.
از دیگر غذاهای گیاهی مردم هند می‌توان از «آلو گوبی» نام برد که باسیب‌زمینی، گل کلم و ادویه‌های متنوع هندی تهیه می‌شود. عطر و بوی این غذا عمدتا به دلیل استفاده از سیر، زنجبیل، پیاز، گوجه و زیره سبز است و طعمی بسیار مطبوع و لذیذ دارد.
«کوفته مالایی» که از معروف‌ترین غذاهای هندی است نوعی سبزیجات در میان یک سس غلیظ است. این کوفته‌ها با ترکیبی از سیب‌زمینی، هویج، لوبیا، نخودفرنگی و ذرت شیرین تهیه که در سسی غلیظ با دستوری خاص غوطه‌ور می‌شود. علاقه‌مندان به پنیر نیز می‌توانند در هنگام مصرف مقداری زیادی پنیر نیز برای لذیذتر شدن به آن بیافزایند.
«کاکوری کباب» از دیگر خوراکی‌های مردم هند است که از گوشت بره به همراه تخم‌مرغ، رب و پیاز تهیه می‌شود که در حرارت بالا و زمانی کوتاه کباب می‌شود.
در هندوستان نیز استفاده از دسر و شیرینی پس از وعده‌هایی غذایی رایج است. «شیر کند(قند)» از دسرهای محبوب هندی‌ها است که با ماست تازه، شکر، هل و زعفران تهیه می‌شود. «شیر برنج شیرین»، «گلاب جامان» از دیگر شرینی‌ها و دسرهای محبوب مردم هندوستان هستند.
