Bulimia یا Bulimia Nervosa چیست؟
Blumiaاختلال خوردن روانی است (پرخوری عصبی) ؛که پیرو آن شما به پرخوری روی میآورید (مصرف مقدار زیادی غذا در یک وعده). در حین این پرخوری ها شما هیچ تسلطی بر خوردن خود ندارید و وقتی که آرام میشوید تازه متوجه کاری که کردید میشوید!
سپس به کارهای غیرمعقول و پر ضرر برای کاهش وزن رومیآورید ، مانند :
بالا آوردن (پاکسازی)
روزه گرفتن
ورزش های سخت و غیر اصولی
استفاده ی بیش از حد از ملین ها و مدرها
استفاده از روش enemas
Bulimia ، که به آن Bulimia Nervosa نیز گفته می شود ، در اواخر دوران کودکی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود. شما معمولاً در خفا افراط می کنید و سپس تصمیم میگیرید که چیزی را که خوردید پاکسازی کنید. هنگام پرخوری احساس تنفر و خجالت می کنید و پس از پاکسازی احساس آرامش می کنید. افراد مبتلا به Bulimia معمولاً با توجه به سن و قد خود در محدوده طبیعی قرار دارند و متناسب با سن و قد خود وزن میگیرند. اما آنها ممکن است از افزایش وزن بترسند ، بخواهند وزن خود را کاهش دهند و از بدن خود بسیار ناراضی باشند.
علل Bulimia و عوامل ریسک پذیر:
ما علت دقیق Bulimiaرا نمی دانیم. اما تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از ویژگی های شخصیتی خاص ، احساسات و الگوهای تفکر و همچنین عوامل بیولوژیکی و محیطی ممکن است مسئول اصلی این بیماری باشد. محققان معتقدند این اختلال خوردن ممکن است با نارضایتی از بدن شما و نگرانی شدید از اندازه و شکل شما شروع شود؛ معمولاً اعتماد به نفس پایینی دارید و از اضافه وزن می ترسید. این واقعیت که پرخوری عصبی در خانواده ها وجود دارد نیز نشان می دهد که شما ممکن است خطر ابتلا به این اختلال را به ارث ببرید. این مشکل در خانم ها نیز بیشتر بروز میکند.
سایر عوامل ریسک پذیر عبارتند از:
افسردگی و اختلالات اضطرابی
اختلالات مصرف مواد
حوادث آسیب زا
فشار و استرس
رژیم های مکرر
علائم Bulimia :
علائم مختلف Bulimiaدر افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. ممکن است متوجه تغییراتی در بدن و رفتار خود شوید.
علائم جسمی پرخوری عصبی می تواند شامل موارد زیر باشد:
مشکلات دندان درد
گلو درد
غدد متورم در گردن و صورت شما
سوزش سر دل ، سوء هاضمه ، نفخ
پریودهای نامنظم
ضعف ، خستگی ، چشمان خون آلود
پینه هایی که روی انگشتان دست یا پشت دستان شما ایجاد می شود و دلیل آنها این است که شما با اراده ی خود و با استفاده از انگشت بالا میآورید.
افزایش و کاهش وزن . اغلب وزن شما در محدوده طبیعی است ، اما ممکن است اضافه وزن داشته باشید.
سرگیجه یا غش کردن
دائماً احساس سرما می کنند
مشکلات خواب
پوست خشک ، ناخن های خشک و شکننده
علائم رفتاری بولیمیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خوردن غیرقابل کنترل و به دنبال آن پاکسازی
احتکار یا سرقت غذا
آداب غذا خوردن ، مانند خوردن فقط یک غذای خاص ، جویدن بیش از حد لازم
حذف وعده های غذایی یا خوردن فقط وعده های کوچک در طول غذا
احساس خارج از کنترل بودن
استفراغ یا سوء مصرف ملین ها یا diuretic ها برای کاهش وزن
استفاده مکرر از حمام بعد از غذا
ورزش بیش از حد
مشغله زیاد با وزن بدن
افسردگی یا نوسانات خلقی
نوشیدن مقدار زیادی آب یا نوشیدنی های بدون کالری
اغلب از نعناع ، آدامس یا دهانشویه استفاده می شود
اجتناب از دوستان و فعالیتهایی که قبلاً از آنها لذت می بردید
اگر شما یا هر یک از اعضای خانواده خود تمرکز و توجهی ناسالم بر وزن و اندازه خود دارید و یا به نظر می رسد علاقه زیادی به غذا دارید ، با پزشک تماس بگیرید. هرچه زودتر تحت درمان قرار بگیرید ، شانس شما برای نتیجه موفقیت آمیز بیشتر است.
چگونه چرخه ی پاکسازی پرخوری را در بیماری Bulimia Nervosa متوقف کنیم؟
چرخه پرخوری Bulimia Nervosa شامل رفتارها ، افکار و احساسات است. چرخه ای از شرمساری شدید برای کسانی است که در حال تلاش هستند و می تواند منبع ابهام برای عزیزانشان باشد که چرا فرد “فقط متوقف نمی شود و دست از خوردن نمیکشد”. این چرخه دائما در حال تکرار است و برای افرادی که از پرخوری عصبی رنج می برند ، متوقف کردن آن اغلب غیرممکن است. شما معمولاً در خفا افراط می کنید و سپس تصمیم میگیرید که چیزی را که خوردید پاکسازی کنید. هنگام پرخوری احساس تنفر و خجالت می کنید و پس از پاکسازی احساس آرامش می کنید. با گذشت زمان ، فرکانس چرخه پاکسازی افزایش می یابد و این الگو به طور محکم تری در مغز شما جا می گیرد. با این حال ، صرف نظر از مدت زمانی که شخصی در این الگو مشغول شده است ، می توان از آن خارج شد.
مرحله ی اول: باید تصمیم بگیرید که غذا یا کالری مصرفی را محدود نکنید!
افرادی که با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کنند مایلند همچنان میزان کالری مصرفی خود را با استفاده از مرحله ی پاکسازی حفظ کنند ؛ این یکی از سخت ترین تصمیمات برای تغییر چرخه است . با این حال ، برای شکستن چرخه ، باید تمایلی به حذف محدودیت کالری و همچنین محدود کردن انواع غذا که می تواند منجر به احساس محرومیت شود ، وجود داشته باشد. عادی سازی الگوهای غذا خوردن برای آزادی ضروری است و متخصص تغذیه می تواند در این زمینه راهنمایی کند.
مرحله ی دوم: تمرکز حواس را تمرین کنید (ذهن آگاهی) !
پرخوری و پاکسازی روش هایی برای جلوگیری از تجربیات داخلی درونی است. تمرینات تمرکز (ذهن آگاهی )به پروسه ای که در بدن در حال انجام است کمک میکند و با کمک به افکار شما باعث توقف و تغییر آن میشود . بسیاری از روشهای ذهن آگاهی وجود دارد ، اما ما موج سواری را پیشنهاد میکنیم ، که بر این مفهوم متمرکز است که انگیزه ها و تجربیات صمیمی ما همیشه در حال تغییر است و بنابراین زمان محدود است. تمایلات مانند موجی دارای نقطه ی اوج شدید و سپس کاهش تدریجی هستند. در این روش ، ما بیماران خود را تشویق می کنیم تا متوجه شوند که این اشتیاق یا هوس در بدن چگونه است و با آن بمانند و متوجه شوند که چگونه میل و شدت در طول زمان تغییر می کند. ماندن با هوس باعث عبور از این مرحله و کاهش شدت می شود.
مرحله ی سوم: برای زمانی که تمایل به پرخوری یا پاکسازی دارید برنامه ریزی کنید!
به احتمال زیاد کارهای زیادی وجود دارند که کسی ترجیح می دهد انجام دهد تا اینکه مشغول پرخوری یا پاکسازی شود. با این حال لحظه ای خاص تمرکز بر روی پرخوری و پاکسازی محدود می شود. تهیه لیستی از 5 تا 10 کار دیگر به جز درگیر شدن در این دو رفتار ، می تواند یادآوری مفیدی در هنگام بروز انگیزه باشد.
مرحله ی چهارم: با تأخیر در پرخوری یا پاکسازی موافقت کنید!
یک انگیزه شدید می تواند طاقت فرسا باشد و برای همیشه احساس شود و تا ابد ادامه پیدا کند. تاخیر در درگیر شدن در رفتار تا پنج دقیقه می تواند باعث شود که این فرایند کمتر طاقت فرسا به نظر برسد. در پایان پنج دقیقه ، تعهد به پنج دقیقه دیگر ممکن است و شاید دفعه بعد؛ ممکن است تا 20 دقیقه فرآیند را به تأخیر بیاندازید! صرف نظر از میزان زمان ، صرفاً ایجاد آن فضا برای تأخیر ، فرصتی را برای تصمیم گیری متفاوت به بجای تصمیم گیری خودکار فراهم میکند.
مرحله ی پنجم: برای خود نامه بنویسید!
نوشتن نامه ای برای خود در مورد اینکه چرا نمی خواهید در چرخه پرخوری/پاکسازی شرکت کنید می تواند یک یادآوری مفید باشد. به فکر نوشتن نامه ای برای خود در جهت مبارزه با اصرارهای شدید باشید. چه چیزی را باید بشنوید؟چه چیزی در آن زمان مفید خواهد بود؟ اغلب نامه ها شامل تأیید این است که تجربه فعلی چقدر دشوار است ، یادآوری اهداف زندگی و نحوه تداخل این رفتار در دستیابی به آنها و تشویق برای انجام برخی اقدامات خاص دیگر میتواند مطالب مفیدی در این نامه ها باشد. نامه ی خود را نزدیک نگه دارید تا نامه شما ابزاری قدرتمند تشویق شما باشد.
مرحله ی ششم: لیستی از تأییدهای مثبت تهیه کنید!
فهرست کردن اظهارات مثبت برای هر مرحله از چرخه ایده ی دیگری است. برای خودداری از محدودیت ، جلوگیری از تقلب یا پاکسازی یا مقابله با شرم ناشی از این رفتار ، چه تأییداتی لازم است؟ نکته اصلی این است که گزاره هایی را بنویسید که حداقل تا حدودی قابل باور باشند. آنها نیازی به احساس حقیقت مطلق ندارند ، اما نباید کاملاً خارج از قلمرو امکان و موجودیت باشند.
مرحله ی هفتم: افکاری را که معمولاً باعث پرخوری یا پاکسازی می شوند ، مشخص کنید!
بسیاری از مردم اظهار دارند که قبل از پرخوری یا پاکسازی هیچ فکری نمی کنند و آنها فقط درگیر این رفتار میشوند؛ با این حال ، بعداً عوامل موثر شناسایی می شوند. آنها ممکن است مواردی مانند ، “خوب ، من قبلاً یکی خوردم ، بنابراین امکان پذیر است که کل جعبه را داشته باشم” یا “اگر از شر این خلاص نشوم ، وزن اضافه میکنم”باشند. شناسایی این افکار و سپس مقابله با آنها با استفاده از ابزاری صادقانه تر می تواند مفید باشد. این نکته را امتحان کنید-خطی را از وسط یک تکه کاغذ به صورت طولی بکشید ، در یک طرف خط افکار معمولی خود را بنویسید و در طرف دیگر راه هایی را بنویسید که بهبودیافته ی افکار شما هستند(به نوعی آنها را اصلاح کنید). نوشتن این مطالب دیدگاه متفاوتی را نسبت به دیدگاهی که در استفاده از رفتارها نقش دارد ، ایجاد می کند.
مرحله ی هشتم: آسیب پذیرترین زمان ها را در طول روز شناسایی و مشخص کنید!
اغلب یک الگوی روزانه برای رفتار پرخوری/پاکسازی وجود دارد. برای بسیاری از مردم ، زمان افزایش آسیب پذیری عبارت است از آمدن به خانه از محل کار/مدرسه یا اواخر شب. تدوین برنامه زمانی می تواند به تمرین مهارت مقابله با چیزی که پیش رو است کمک کند و احتمال بروز رفتارها را کاهش دهد.
مرحله ی نهم: مراقبت سالم از خود را تمرین کنید!
وقتی به چرخه نگاه می کنیم ، احساس افزایش تنش و احساسات می تواند به پرخوری کمک کند. جنبه هایی از مراقبت از خود وجود دارد که می تواند آسیب پذیری ما را در برابر این عوامل محرک کاهش دهد. شناسایی تغییرات ساده ممکن است کیفیت مراقبت از خود را افزایش داده و آسیب پذیری در قبال رفتارها را کاهش دهد.
روشها برای ارزیابی مراقبت از خود به شرح زیر است:
بررسی میزان خواب شما
برای مقابله با استرس چه می کنید؟
برای لذت بردن چه می کنید؟
آیا تعادلی سالم بین کار و زندگی شما وجود دارد؟
آیا بیماری جسمی دارید و آن را درمان می کنید؟
آیا روابط خود با دیگران را حفظ میکنید؟
مرحله ی دهم: از حمایت اجتماعی استفاده کنید!
یکی از مفیدترین ابزارها این است که دیگران را وارد دنیای خود کنید. در حالی که بسیار چالش برانگیز است ، برداشتن تلفن برای تماس با دوست یا معشوق و بلند گفتن اینکه شما تمایل به پرخوری یا پاکسازی دارید می تواند بسیار مفید باشد.
منابع:
https://www.webmd.com/mental-health/eating-disorders/bulimia-nervosa/mental-health-bulimia-nervosa
https://www.nationaleatingdisorders.org/learn/by-eating-disorder/bulimia
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/bulimia/symptoms-causes/syc-20353615